Onlangs las ik dat het geboortecijfer in België het laagste is in 80 jaar. Diezelfde dag zag ik op het journaal een grafiek die aantoonde dat er meer babyboomers zijn dan kinderen van 0-10 jaar. Op dit moment zorgen 1,8 werkenden voor het pensioen van één gepensioneerde. Als het geboortecijfer blijft dalen, zullen er in 2070 nog maar 1,3 werkenden zijn om één pensioen te betalen. Het artikel trok geen conclusies of stelde niet dat we meer kinderen moeten krijgen, maar het werd wel duidelijk dat het moeilijker wordt om onze pensioenen te bekostigen.
Dit nieuws bevestigde voor mij twee zaken:
Ten eerste, de onzekerheid over het krijgen van een fatsoenlijk pensioen. Volgens mypension.be zou ik ongeveer 1500 euro per maand ontvangen. Dit is zeker niet genoeg om van te leven, en al helemaal niet over 35 jaar. Ik zal blij zijn met wat ik krijg, maar ik reken niet op mijn wettelijk pensioen om later te overleven.
Ten tweede, we kunnen beter zelf voor ons pensioen zorgen, of zelfs dat van onze kinderen. Om de laatste 30 jaar van je leven te bekostigen, heb je ongeveer 1 miljoen 80.000 euro nodig. Krijg je morgen een kind en zet je € 170/maand opzij voor 50 jaar (met een rendement van 5%), dan is je kind tegen zijn 67e miljonair. Pensioen voor je kind? Check.
Als je vanaf je 18e begint met pensioenopbouw en elke maand 400 euro spaart of investeert (tegen een gemiddeld rendement van 5%), heb je op je 67e meer dan een miljoen bij elkaar. 400 euro klinkt veel als je 18 bent, maar dit is een gemiddelde over 49 jaar (van je 18e tot je 67e). Dit omvat al je investeringen, zoals pensioensparen en het afbetalen van een huis, in de hoop dat alles 5% oplevert.
Als we allemaal leren om voor onszelf te zorgen en onze kinderen hetzelfde leren, hoeft het gebrek aan een wettelijk pensioen geen probleem te zijn. Is dat eerlijk of fijn? Nee, dat is een andere vraag. Met een mediaanloon van € 3800 bruto en een gemiddeld loon van € 4243 bruto in België (cijfers Jobat 2024), zou € 400 per maand sparen haalbaar moeten zijn. Ik verdien niet zoveel, maar ben toch op mijn 32e goed op weg om mijn miljoen bij elkaar te sparen en te investeren.
In plaats van ons zorgen te maken over pensioenen in het huidige economische model, kunnen we beter focussen op de financiële zelfredzaamheid van de gemiddelde Belg. Daar zouden we onze inspanningen op moeten richten.